Pewnego razu rzekł Archimedes: „Dajcie mi punkt oparcia a poruszę ziemię”. Dzisiaj wskazałby nam elektroniczne środki masowego przekazu mówiąc: „Oprę się na waszych oczach, na waszych uszach, waszych nerwach i mózgu, a świat przesunie się w rytmie i kierunku jaki obiorę”. Lecz jeśli pozwolimy manipulować naszymi zmysłami i naszymi układami nerwowymi ludziom, co szukają zysku biorąc w najem nasze oczy, uszy, nerwy i mózg, rezultatem tego będzie pozbawienie nas praw.
   M. McLuhan, Understanding media (1964), p. 79

czytaj dalej »

diuk Ai z Lu przepytywał Yen Ho mówiąc: jeśli zrobiłbym z Chung-ni podporę państwa, czy stało by się mocniejsze?
   — z Chung-ni państwo zmierzało by w stronę wielkiego niebezpieczeństwa! – wykrzyknął tamten. – pod jego rządami malowano by trawę, aby ją upiększyć, używano by kwiecistej mowy, aby przyspieszać załatwianie spraw, brano by za istotne rzeczy drugorzędne, i kontrolowano by lud z nieelastycznym rygorem. człowiek ten rządzi /duchem/ z pomocą tego, co wypływa mu z ego, a z czego nie zdaje sobie sprawy. w jakiż sposób mógłby stać ponad ludem? i czy lud żywiłby go rozpoznawszy w nim swego zwierzchnika? nie, to byłby błąd. nakazywać ludowi, by porzucił sprawy wewnętrzne dla tego co na zewnątrz, to nie sposób kształcenia ludzi. jeżeli myślisz o przyszłych pokoleniach, lepiej zrezygnuj: byłoby to zbyt brzemienne w skutki. udzielać rozrzutnie przywilejów ludowi nie zapominając, że się to robi, nie jest niebiańskim sposobem działania. niewybrednemu pośrednikowi nieruchomości nie daje się wysokiego stanowiska: nawet jeśli cenisz w nim umiejętności literackie, jego animus pozostaje prostacki.
   — metalem i drewnem wykonuje się kary zewnętrzne, wzruszeniem i poczuciem winy wywołuje się kary wewnętrzne. złoczyńcy podpadający pod kary zewnętrzne są torturowani metalem i drewnem,* zaś tych, co podpadają pod kary wewnętrzne, pochłania i zjada yin & yang. tylko prawdziwy człowiek zdolny jest umknąć karom zewnętrznym jak i tym wewnętrznym.

mistrz Zhuang powiedział:
   — łatwo jest znać Tao, trudno o nim nie mówić. znać i nie mówić to sposób osiągnięcia Nieba. znać i mówić to sposób dotarcia do człowieka. Starożytni skłaniali się ku Niebu, nie do człowieka.