nowe ciało
na tej ławce Erik oświadczył się Andrei 16 marca 2001 …odpowiedziała TAK!
ławka stoi nad urwiskiem, w miejscu z którego można się rzucić na miasto… /Bergen/.
to miejsce, ławka i widok kojarzą mi się ze znajomym, który pewnego dnia zniknął… szukały go nawet policyjne psy i nic – dowiedziałem się z meila. «samobójstwo to nie pomysł na życie», dlatego wiadomość ta, chociaż niepokojąca, w zasadzie mnie obeszła. może brakło mu odwagi i żyje? – pomyślałem – mógł przecież zrobić to samo co ja: wyjechać. pożegnalny list i rozdanie «majątku» niewiele znaczą… niestety tydzień później otrzymałem kolejnego meila: że nie żyje, że powiesił się w lasku, w miejscu utrudnionym… dziwne, bo śmierć, tym razem pewna i dowiedziona, nie wywołała wrażenia. czyżby stąd, że była zapowiedziana? albo z powodu Miłosza? umarł tego samego dnia – przeczytałem w internetowym serwisie.
— dobrze tak starym – skwitowałem niusa i wtedy poczułem pętlę zaciskającą się wokół szyi. wreszcie dotarło do mnie, co się stało. musiałem to przejść… jak odurzony wyszedłem z domu i ruszyłem przed siebie, aż dotarłem na tę właśnie ławkę. mimo pogody oraz rześkiego powietrza, duszność nie ustępowała a obsesyjne myśli krążyły niczym kruki nad wisielcem… wtem kątem oka spostrzegłem figi. damskie fikuśne majteczki porzucone na skałce. wyglądały świeżo… aż mną wzdrygnęło. próbowałem odwrócić wzrok, lecz natrętnie powracał, fetyszysta… obrzydliwe. nie mogłem zachować powagi, jakiej domagała się chwila, aż w końcu bezsilnie zachichotałem na pochwałę głupoty i stał się cud, bo odkryłem, że już mnie nie mdli. ta pornografia, której nie zdołałem odepchnąć wbrew śmierci mówiła o życiu, o płochliwym zbliżeniu do jakiego tu doszło, w ruchach którego poczęte zostało nowe ciało!
+
wtedy na oparciu ławki nie było jeszcze pamiątkowej tabliczki.
dokręcona została w tym roku. pewnie na rocznicę ;>
16.06.06 @ 20:58 |
dziennik | Bergen :»
