8. Mit psychoterapii

    z „Mitów naszego czasu” Umberto Galimbertiego

Szeroko rozpowszechniony imperatyw terapeutyczny promuje nie tyle samorealizację, ile samookaleczenie. Postulując bowiem kruche i słabe ja wprowadza konieczność nieustannego wsparcia ze strony wiedzy terapeutycznej w prowadzeniu życia. [...] Alarmującym jest jak wielu ludzi szuka ulgi i komfortu w diagnozie.
   W instytucjonalizacji etyki terapeutycznej można zauważyć znaki nadchodzącego reżimu kontroli społecznej. [...] Tak jak szersza kultura jakiej część stanowi, terapia naucza bycia w odpowiednim miejscu. W zamian daje wątpliwe korzyści: potwierdzenia i uznania.
   F. Furedi, Kultura terapeutyczna (2004)

czytaj dalej »