koncert zespołu Paffulon :> w pieskiej piwnicy, w nocy, w składzie: Bieleński – gitara i śpiew; Kiniorski – saksofon, klarnet, inne rurki i przeszkadzajki; oraz Gałązka na…
— a na czym ten Gałązka gra? – zapytał Jarek przez telefon, przed koncertem.
— na listku – odpowiedziałem :>
— o ho ho ho! poważna sprawa.

…a Gałązka oczywiście na perkusji grał i dał popis. POWAŻNA SPRAWA. jak cały koncert, jak zespół Paffulon :> świetny był…
w dodatku /dla wspomnienia, zapoznania/: przebój Bieleńskiego na wielokrotne bis oraz strona Kiniora do przejrzenia, poczytania, posłuchania.

gwiazdy undergroundu II

w zeszłym roku, przy okazji imprezy blinowej u Dymitra :> mówiłem Pawełce o filmie Euforia: jaki piękny, nietypowy… wtedy ona powiedziała, że wypali i da mi inny, również ruski film, który… też powinien mi się spodobać.
Pawełka wywiązała się ze zobowiązania. film wypaliła i zostawiła za barem w Psie, gdzie leżał i leżał, bo ciągle zapominałem go zabrać, aż głupio mi było się tłumaczyć, kiedy po raz kolejny pytała mnie: no i jak? podobała ci się „Wyspa”?
…wreszcie, ostatnio zgodnie z prawdą zdołałem odpowiedzieć :>
— podobała mi się. PODOBAŁA – wykrzyknąłem na jej widok. – DOBRY film. świetny!
Pawełka uśmiechnęła się, natomiast podążający nieco za nią Dymitr żachnął się na tę moją euforyczną opinię – za bardzo ten film… – powiedział – ortodoksyjny? – nie pamiętam jak dosłownie się wyraził, lecz chyba o to mu chodziło, że „Wyspa” jest do przesady ruska i prawosławna, w sensie: bardziej papieska niż sam papież /jeśli można użyć takiego porównania :>/.
— zgoda – kiwnąłem głową – być może ten film jest co nieco edukacyjny. fakt, oglądałem go jako ilustrację do „świętego Idioty”. główny bohater posiadał wyraźne cechy jurodiwego: zachowanie wbrew regułom, uporczywe łamanie zasad np. kiedy podczas nabożeństwa staje bokiem do ikonostasu… wprawdzie nie biegał nagi, czym różnił się od „typowego” jurodiwego, ale się nie mył. brudny ciągle chodził i z biesami obcował za pan brat… piękna scena, gdy łódką wiozą na jego wyspę opętaną dziewczynę i to jak oni rozpoznają się wzajemnie z daleka: ona aż podskakuje i gdacząc rękoma jak skrzydłami łopocze, a on? chociaż łódki nie widać na horyzoncie, on już pieje do niej niczym do słońca kogut o brzasku :>
— niestety – mówię Pawełce – fatalne tłumaczenie. pewnie zauważyłaś /film był na divixie, a napisy: z angielskiego…/.
— ale ty rozumiesz po rosyjsku.
— wystarczająco, by wyłapać parę poważnych błędów. pamiętasz? na początku przyszła do niego dziewczyna z prośbą o zgodę na aborcję i płacze: że jak dziecko urodzi, to nikt jej nie będzie chciał. a stary jej na to: i tak nikt cię nie będzie chciał! a tak dziecko na pociechę mieć będziesz. a jeśli to zrobisz całe życie przeklinać się będziesz żeś niewinnego zabiła… a ona wtedy pyta: a ty skąd dziadku o tym wiesz? bo też niewinnego zabiłem – odpowiada… mocna scena ładnie zagrana a jak przetłumaczona? stary powiedział: jeśli to zrobisz, przeklinać SIĘ będziesz, a nie: BĘDZIESZ PRZEKLĘTA, jak w tłumaczeniu. przecież to zupełnie sens wypacza… a na marginesie: stary batiuszka znał przyszłość. to chyba istotne :>

zdjęcia: Paolo Santagostino i Marcin Maciejowski /cz. druga: kolacja/
montaż: Paolo Santagostino
muzyka: Motion Trio
występują: znajomi :> oraz w roli tenora
śp. gwiazda krakowskiego undergroundu Józek Kurosawa

film nakręcony został zimą w Krakowie, a zrealizowany w Mediolanie. zakwalifikował się do festiwalu krótkiego metrażu w Rzymie, a w Krakowie oficjalnie /i w całości :>/ wyświetlony został w Alchemii /pod tytułem: One day in Kraków/ na specjalnym pokazie zorganizowanym przy udziale Instytutu Włoskiego w lipcu 2004 roku.